Public relations zaczyna się w domu, czyli we własnej firmie137. Stąd też działania skierowane do otoczenia wewnętrznego określane są terminem internal relations. W skład otoczenia wewnętrznego wchodzą zarówno pracownicy jak i ich rodziny, dyrekcja i zarząd firmy, rady nadzorcze, a nawet byli pracownicy, którzy w dalszym ciągu są w stanie aktywnie wpływać na to, jak firma jest postrzegana138. Nierzadko jednak zdarza się, że swym zasięgiem obejmuje ono także pracowników potencjalnych, np. studentów139. Czasami o public relations wewnętrznym mówi się także human relations. Nie wnikając zbytnio w rozważania teoretyczno-semantyczne, pojęcia te w znacznym stopniu można uznać za tożsame140.
O sukcesie firmy bardzo często decydują pracownicy, są ambasadorami firmy w jej otoczeniu zewnętrznym. Każdy usatysfakcjonowany pracownik dobrze mówi o firmie w swoim otoczeniu, wpływając w ten sposób na jej wizerunek. Osiągnięcie pozytywnej relacji pracownik – pracodawca jest jednym z celów public relations141. Peter Drucker ujął istotę tej koncepcji w następujący sposób: „Zatrudniamy całego człowieka, a nie tylko tak zwane ręce do pracy”142. Dlatego też podstawą relacji między pracownikami a pracodawcami jest partnerstwo. Oto dziesięć przykazań w dziedzinie efektywnej współpracy na linii: zarząd - personel143:
Słuchać – nie tylko słyszeć. Wszelkie nieporozumienia istniejące pośród załogi należy jak najwcześniej zidentyfikować, aby zawczasu stawić im czoła, zanim przerodzą się w sytuację kryzysową, którą chętnie zajmą się media.
Nie nudzić – należy przekazywać pracownikom takie informacje, których akurat potrzebują. Przekazuje się fakty, nie uciekając w gołosłowie i propagandę.
Nagradzać – klarowny system wynagradzania pracowników w zależności od ich wkładu w rozwój firmy. Pracownik ma wiedzieć, w jaki sposób ma szansę zasłużyć na awans.
Nie zmuszać – jeśli pracownik nie ma ochoty uczestniczyć np. w imprezie integracyjnej nie należy go do tego zmuszać. Pozostawienie pracownikowi możliwości wyboru w pewnych zakresach będzie procentować jego lojalnością.
Stworzyć forum dla wypowiedzi – stworzenie systemu mediów wewnętrznych organizacji. Biuletyn wewnętrzny, radiowęzeł, skrzynka na pomysły oraz gazetka ścienna przyczyniają się do wzmocnienia więzi na linii zarząd – pracownicy.
Dać poczucie współdecydowania – zarówno związki zawodowe jak i zarząd powinny mieć wspólny cel: dobro firmy. Dobro firmy to wzrost zysków i korzystniejszy ich podział pomiędzy jej pracowników.
Zadbać o rodzinę pracownika – należy pamiętać, że dla pracownika najważniejsza jest rodzina, a nie praca. Chodzi np. o stworzenie pracownicom szansy na powrót do firmy po urlopie macierzyńskim.
Inwestować w pracownika – szkolenia, treningi, stałe podnoszenie kwalifikacji da efekt w postaci utrzymania w firmie kadry wykwalifikowanych pracowników.
Pamiętać o kalendarzu – wszelkim rocznicom i innym świętom towarzyszyć powinna odpowiednia oprawa, daje to personelowi poczucie dumy z przynależności do zepołu.
Zaistnieć w lokalnym środowisku organizacji - przejście do kolejnego etapu budowania korzystnych relacji z publicznościami – tym razem z tymi, które stoją na styku: internal – external relations.
Rezultaty przestrzegania tego dekalogu to: wzrost efektywności, większe obroty, zmniejszenie liczby absencji w firmie, świadomość wspólnych celów powodująca uśmierzanie konfliktów wśród załogi, „zabezpieczenie” (lojalność pracowników) na wypadek sytuacji kryzysowej, lepsze kwalifikacje personelu, pozytywne relacje z publicznościami zewnętrznymi, szybszy przepływ informacji w firmie144, itd.
Wybrane narzędzia wykorzystywane w komunikacji wewnętrznej przedstawia tab. 2.3. Najczęściej stosowane instrumenty human relations: imprezy firmowe oraz wydawnictwa firmowe zostaną omówione w dalszej części niniejszego opracowania.
Tab. 2.3. Metody i techniki komunikacji wewnętrznej.
Komunikacja poprzez media wewnętrzne |
|
Umożliwienie komunikacji dwustronnej |
|
Imprezy
i wydarzenia |
|
Źródło: Opracowanie własne na podstawie: W. Budzyński, Public relations – zarządzanie reputacją firmy, Poltext, Warszawa 1997, s. 80-84, B. Rozwadowska, Public relations – teoria, praktyka, perspektywy, Studio EMKA, Warszawa 2002, s. 124-133.
Internal relations jest pojęciem znacznie szerszym niż dbanie o satysfakcję pracowników. Można pokusić się nawet o stwierdzenie, że ten rodzaj działalności stanowi bazę decydującą o rynkowym sukcesie firmy. Aby wewnętrzne PR odniosło pożądane rezultaty musi być nieustannie pielęgnowane i adaptowane do nowych sytuacji. Jednorazowe akcje, choć spektakularne, nie mogą zastąpić kompleksowej strategii145. Bezwzględnie niezbędna jest atmosfera zaufania, otwartości i dialogu. Człowiek powinien stać w centrum zainteresowań firmy, a niestety często zdarza się tak, że frazesy w stylu: „Ludzie są dla nas najważniejszym zasobem” są tylko martwymi zapisami. Zarządy przedsiębiorstw muszą wreszcie zrozumieć, że aby mieć dobry wizerunek w otoczeniu zewnętrznym najpierw trzeba być dobrze postrzeganym od środka.
Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.